Η υπάρχουσα κατάσταση της παραθαλάσσιας ζώνης της Ελευσίνας χαρακτηρίζεται από αποσπάσματα δημοσίου χώρου. Κατά μήκος της παραλιακής οδού Κανελλοπούλου προτείνεται μία βασική πορεία, μια ραχοκοκαλιά που διατρέχει το αστικό και το φυσικό τοπίο, ενοποιώντας αφενός τοπόσημα πολιτιστικού ενδιαφέροντος (εργοστάσια ΒΟΤΡΥΣ, Ελαιουργική, ΙΡΙΣ, ΚΡΟΝΟΣ, ρωμαϊκά λουτρά) και αφετέρου  τμήματα της παραλιακής ζώνης που σήμερα ανήκουν στον Ο.Λ.Ε. Η κίνηση ως παράγωγο χώρου θέτει σε λειτουργία και την οπτική συσχέτιση του θεατή με το τοπίο που εναλλάσσεται. Η πορεία  ξεκινά από το δυτικό τμήμα της οδού Κανελλοπούλου στο ύψος του εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ, για να καταλήξει στην ανατολική είσοδο της πόλης. Πρόκειται για την δημιουργία ενός συνεχούς περιπάτου πεζών σε όλο το μήκος της ακτής. Μια δεύτερη βασική διαδρομή διαμορφώνεται κατά μήκος της οδού Στάθη ενοποιώντας την παραλιακή  ζώνη με τα διατηρητέα κτίσματα του εργοστασίου ΙΡΙΣ και το συγκρότημα κατοικιών του Ο.Ε.Κ. Το φυσικό στοιχείο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αστικής τοπογραφίας, γι’ αυτό και έχει αντιμετωπιστεί ως ισότιμο συνθετικό εργαλείο οργάνωσης του χώρου. Έτσι δημιουργείται ένα νέο τοπίο αστικότητας που διαθέτει χώρους με ιδιαίτερες ποιότητες, παράγοντας τόπους συλλογικότητας και κοινωνικής συνεύρεσης.

Κύριος του Έργου : Δήμος Ελευσίνας
Τοποθεσία : Ελευσίνα
Μελέτη : 2009
Στάδιο μελέτης : Προμελέτη
Αρχιτεκτονική μελέτη : Μανώλης Βότσης, Φίλιππος Γεροντάκης, Δήμητρα Μπουγά, Αντώνης Κρασάς
Στατική μελέτη : Μηχανικοί Μελετών και Εφαρμογών Α.Ε.