Η αρχαία Σικυώνας επανιδρύθηκε κατά το 303 π.Χ. μετά από την κατάκτηση από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή. Το αρχαίο θέατρο εκτιμάται ότι υλοποιήθηκε κατά την πρώιμη ελληνιστική εποχή (323-275) π.Χ. Έχει οικοδομικές φάσεις τόσο από την ελληνιστική όσο και από τη ρωμαϊκή περίοδο. Η ανασκαφή έδειξε ότι ήδη πριν από τον τελευταίο αιώνα της ρωμαϊκής εποχής πρέπει να εγκαταλείφθηκε καθώς εντοπίστηκαν ταφές στην Ν.Α. πάροδο. Τόσο το αρχαίο θέατρο όσο και ο ευρύτερος αρχαιολογικός χώρος ανασκάπτονται συστηματικά από το 1886. Μετά το πέρας των ανασκαπτικών εργασιών της δεκαετίας του 1950 άρχισε να χρησιμοποιείται εκ νέου για παραστάσεις κάτι που σταμάτησε το 2000 με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού λόγω της ακαταλληλότητας του χώρου. Η παρούσα μελέτη αφορά κατά κύριο λόγο την αποκατάσταση του κάτω κοίλου (ορχήστρα, εύριπος, προεδρία, εδώλια, βαθμίδες ανόδου) έως τον πρώτο διαζωματικό διάδρομο και τους αναλημματικούς τοίχους. Η αρχειακή έρευνα, η λεπτομερής αποτύπωση και η ανάλυση των επιμέρους στοιχείων, τόσο του αρχαίου θεάτρου της Σικυώνας όσο και άλλων, οδήγησαν σε μία αναπαράσταση της πιθανής μορφής του. Στα πλαίσια των αναγκών οργάνωσης του επισκέψιμου αρχαιολογικού χώρου και της πρόβλεψης για την λειτουργική επανάχρηση του αρχαίου θεάτρου υλοποιήθηκε ένα αρχικό σχέδιο γενικής διάταξης (σύνδεση αγοράς-θεάτρου-σταδίου, οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου, προσβασιμότητα, υποδομές εξυπηρέτησης κοινού) το οποίο θα μελετηθεί διεξοδικότερα σε επόμενο στάδιο.