Αντικείμενο της μελέτης αποτέλεσε η αποκατάσταση του Παρθεναγωγείου της κοινότητας Πτερούντας Λέσβου και η δημιουργία ενός μικρού μουσείου. Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1899 σε μία περίοδο οικονομικής ευμάρειας της κοινότητας. Τα έξοδα κατασκευής του κτιρίου προήλθαν από δωρεές των οικογενειών Βενίδη και Κουτλίδη. Η λειτουργία του σχολείου διεκόπη στα μέσα της δεκαετίας ου 1960. Η είσοδος στο κτίριο γίνεται από τον κεντρικό δρόμο δια μέσω μικρής αυλής. Μία σκάλα παράλληλη προς το κτίριο οδηγεί στο πλατύσκαλο της εισόδου. Το πλατύσκαλο στεγάζεται με πρόπυλο. Στους γωνιόλιθους, στις παραστάδες, στα πλαίσια των κουφωμάτων και στο γείσο της πρόσοψης χρησιμοποιήθηκε κατεργασμένος λίθος χρώματος γκρι. Η υπόλοιπη τοιχοποιία υλοποιήθηκε από ακανόνιστη ηφαιστειογενή πέτρα (χαρακτηριστικό κίτρινο-καφέ χρώμα) με προσεκτικό αρμολόγημα. Στις υπόλοιπες όψεις δεν χρησιμοποιήθηκαν κατεργασμένοι σκληροί λίθοι και αντικαταστάθηκαν από συμπαγή τούβλα ή ηφαιστειακούς γωνιόλιθους. Σε  ορισμένες περιοχές είναι ορατά τόσο τα ξύλινα συνδετήρια στοιχεία όσο και τα ξύλινα πλαίσια  των κουφωμάτων. Στα πλαίσια της δημιουργίας του μουσείου προτάθηκε η συλλογή και έκθεση μικρών ή και μεγάλων εκθεμάτων όπως : αρχιτεκτονικά μέλη εκκλησιών, μαρμάρινα υπέρθυρα του κατεδαφισμένου τζαμιού, η εγκαταλειμμένη πρέσα του ελαιοτριβείου με την χαρακτηριστική σφραγίδα του εργοστασίου Ισιγόνη κ.α.

Κύριος του Έργου : Κοινότητα Πτερούντας
Τοποθεσία : Πτερούντα Λέσβου
Μελέτη : 1996
Στάδιο μελέτης : Αποτύπωση, Οριστική μελέτη
Αρχιτεκτονική μελέτη : Μανώλης Βότσης